Een definitie van tijdperk is: een begrensde, lange aaneengesloten periode in een jaartelling, waarin kenmerkende ontwikkelingen en gebeurtenissen plaatsvinden die de richting en keuzes in het leven voor een heel groot deel bepalen.
Beste mensen aan dàt tijdperk komt voor mij per 1 januari 2024 grotendeels een eind. Het woord grotendeels verdient natuurlijk nadere uitleg: Ik stop per 1 januari 2024 met mijn werk als fysiotherapeut en maak vanaf die datum ook geen deel meer uit van de maatschap Fysio Topzorg en het Medisch Trainingscentrum Veendam. Mijn aandeel hierin wordt dan overgenomen door de overige maatschap leden, Bert Hartstra, Gerard Haan en Jorinde van der Laan; zij zetten de praktijk op dezelfde manier voort, zoals jullie dat gewend zijn. In goed overleg met Bert, Gerard en Jorinde oefen ik mijn vak als handtherapeut nog uit tot aan de zomer van 2024. Dat zal ik voornamelijk doen in onze vestiging aan het Skager Rak 7 in Sorghvliet voor 2 a 3 dagdelen, afhankelijk van het aanbod hand-patiënten. Dat betekent dat mijn definitieve afscheid van het vak, de patiënten, collega’s en verwijzers nog een half jaar op zich laat wachten. Een beknopt overzicht van mijn werkzame leven als fysiotherapeut wil ik jullie niet onthouden:
Op 1 maart 1981 kwam ik als jonge student van 22 jaar stage lopen bij de Groepspraktijk voor Fysiotherapie aan de Dr. Koppiusstraat 2 te Veendam. De opleiding fysiotherapie volgde ik aan de Academie voor Fysiotherapie, gevestigd in de oude EGD-centrale aan de Helperzoom in Groningen, vlakbij de “vijf pijpen”. In de groepspraktijk, beter bekend als de praktijk van Heeg had ik het goed naar mijn zin en leerde hier het onderzoeken en behandelen van mensen met uiteenlopende klachten van hun houdings- en bewegingsapparaat. De patiënten die ik zag varieerden in leeftijd van 0 tot 99 jaar. Geen specialisaties in kinderfysiotherapie of geriatrie fysiotherapie. In mijn latere stageperiode in revalidatiecentrum Beatrixoord leerde ik meer het behandelen van patiënten met een neurologische, reumatische, traumatische (dwarslaesies) en respiratoire (COPD) aandoening. Ook leerde ik hier mijn partner Paula kennen, die toen als fysiotherapie-assistente op de hart- en longrevalidatie werkte. In het najaar van 1982 behaalde ik mijn diploma fysiotherapie.
Blijkbaar was ik als stagiair in Veendam goed bevallen, want in december van dat jaar werd mij een baan aangeboden als vliegende keep, dat wil zeggen dat ik als invaller in een van de vijf praktijken werd ingezet om een zieke of vakantie vierende collega te vervangen. De groepspraktijk had toen vestigingen in Veendam Centrum, Sorghvliet, Muntendam, Zuidbroek en Wildervank, er werkten toen circa 18 collega’s. Mijn carrière begon in Wildervank bij de gele brug, Postkade 1, waar ik werkte met Wim Marsman. Uiteindelijk werd mijn vaste standplaats Veendam Centrum in de praktijk aan de Koppiusstraat, de hoofdvestiging van het instituut Heeg, waar ik in totaal 18 jaar zou blijven werken. In 1999 ben ik met de groep collega’s van de Dr. Koppiusstraat de praktijk aan de Havenstraat begonnen. Dat waren toen: Rob van der Ploeg, Alies Langemeyer, Bert Hartstra , Gerard Voet, Mariël Timmer en ondergetekende. In de loop van de tijd groeide deze praktijk uit zijn jasje en volgden de ontwikkelingen in de gezondheidszorg en in de fysiotherapie zich in rap tempo op, waarop wij de kans kregen ons te vestigen op onze huidige locatie in het Gezondheidscentrum Lloyd’s Terras, waar inmiddels ook alweer 18 mensen werkzaam zijn. Al met al een periode van groei en bloei, waaraan ik met veel plezier, met een positieve drive en veel energie mijn steentje heb bijgedragen.
In mijn werkzame periode als fysiotherapeut heb ik veel aan scholing en bijscholing gedaan, ook toen het nog niet verplicht was en kwaliteitsregisters nog niet bestonden. Zo heb ik in 1985 en 1986 de opleiding TMP (totaal mobilisatie program) gevolgd, een vorm van Manuele Therapie; Corefit in Beatrixoord voor Longtherapie; Sensomotoriek van Worm in Nijmegen; Cyriax van Dos Winkel in Bremen; in 2007 Dry Needling in Domburg en als laatste handtherapie in Utrecht.
Zonder de steun van mijn ouders, mijn vrouw Paula en kinderen, Harmen en Korien had ik dit allemaal niet kunnen realiseren, hen ben ik dan ook veel dank verschuldigd. Rest mij ook jullie als collega’s, patiënten en verwijzers enorm te bedanken voor het vertrouwen dat jullie in mijn handelen als professional en als mens, persoon Wim Thiewes gehad hebben en hopelijk nog lang zullen houden. Ik wens jullie allen een lang gelukkig en gezond leven toe en mogelijk komen we elkaar nog eens tegen.
BEWEGEN IS LEVEN,
Wim Thiewes